Banyak tabiat-tabiat manusia yang saya belajar sewaktu saya menduduki asrama penuh suatu masa dahulu. Ada yang suka mandi telanjang tanpa kain basahan, ada yang gosok gigi tanpa ubat gigi, ada juga yang gosok gigi dengan ubat gigi menggunakan jari, dan pelbagai lagi tabiat pelik yang ada. Yang paling tak boleh blah, ada yang suka bermain kentut kepal dengan sahabat-sahabat.
Saya yakin anda tahu apa itu kentut kepal, bukan?
Kalau tidak tahu, anda memang lame. Orang Malaysia memang suka main kentut-kentut kepal ni. Suami isteri pun ada yang mengamalkannya secara rahsia daripada mertua-mertua mereka. Sedangkan mertua-mertua mereka mungkin bermain kentut kepal juga.
Ok, enough dengan kentut kepal.
Apa yang saya nak ceritakan tadi, sewaktu di asrama, saya selalu sahaja dengar senior-senior mengatakan kepada saya bahawa sewaktu beliau sebaya dengan saya, zamannya ketika itu di asrama merupakan yang terhebat, terbaik, terbest, terenak dan seumpamanya yang menunjukkan kegembiraan hati senior saya yang sesuai dengannya.
Itu sewaktu saya masih di Tingkatan 1. Sewaktu saya masih cuba membelah tengah rambut saya sedangkan rambut saya berkerinting yang sangat kuat kerintingnya seperti spring. Saya hanya mendengar cerita hati senior saya itu dengan disusuli oleh anggukan kepala tanda setuju.
Realitinya, kenyataan senior saya itu menyebabkan saya berasa gundah gulana. Ini kerana sebagai seorang junior yang boleh tahan poyo, saya merasakan menjadi senior merupakan perkara yang paling best waktu itu. Pelbagai benda boleh dilakukan oleh senior, boleh suruh budak-budak macam saya basuh baju, beli rokok, ambil air dekat dewan makan, mintak biskut, maggi kari atau tomyam, dan sebagainya.
Kenapa senior saya lebih sukakan zamannya ketika beliau menjadi junior? Saya tak tahu dan saya malas nak tanya banyak-banyak. Karang dilempangnya saya, saya juga yang terkedu. Nak lempang balik kompom tak berani.
Kini saya berumur 22 tahun.
Saya baru tahu, tidak kisahlah apa yang saya mahu atau apa yang saya rasa lebih seronok daripada masa silam atau masa akan datang, saya perlu sedar satu perkara.
Masa sekarang terus bergerak.
No comments:
Post a Comment